SINIRLAR ÇİZ NEFSİNE!

Kendimize sınırlar çizmeye başlıyoruz. Nerelerde koşuşturuyor, bilmeden tanımadan hayatın ne olduğunu.

Buyurun başlayalım yeni çizgiler çizmeye hayatımıza,

Buyurun başlayalım yeni hayaller kurmaya,

Her satırında bir heyecan her satırında bir aksiyon.

Yürüyelim kardeşim yeter ki, biz yürüdükçe güçlenecek bileklerimiz, biz düşündükçe ayağa kalkacak insanlık, biz yürüdükçe değişecek zulmün ve sömürünün hâkim olduğu dünya.

Zarifoğlu diyor ya;

Haydi ey şair, sen de uyan ve şimşek gibi çakan şiirinle insanları uyandır, ölen duyguları canlandır, unutulan görevleri hatırlat. Bununla da kalma, uyuşup kaldığın izbeden ayrıl, insanların arasına karış ve onların öbek öbek toplandıkları ağaç diplerini, tarlaları, çölleri, yemek meclislerini, sohbet halkalarını şereflendir, insan zihinlerinden, kalplerinin sokaklarından. Bazen bir atlı, bazen hülyalı bir âşık, bazen bir meczup, bazen bir dert kirpisi, bazen bir yumruk gibi geç. Fakat hepsinde uyarıcı ol. Attığını muhakkak vur. Dalga dalga aslan yelesi saçlarınla, çakmak çakmak bakışlarınla sesinin gür tonuyla, bir ana gibi yumuşak yalvarışlarınla, sözü bir sakız gibi çiğnemeden, doğruyu ikiye bölmeden, namertliğin ve riyanın arkasından seyirtip, yere sererek, şereflileri tutup kollarından kaldırarak, şiir tomarları elinde olarak geç en iri kayaların zirvesine, hayran ve bekleyen gözlere, sözlerin en kalbe işleyenini duymak için açılmış kulaklara, ister fısıldayarak, ister kulak zarlarını patlatan gürlemelerle, ister müzikli şiirlerin lirik gür pınarlarını akıtarak, sen de doğudan batıya uyanan tabiatla, açan çiçeklerle, eteklerin uçuşarak es.

İşte biz iz bırak hayallerinle dünyaya, karanfil koklasın her hareketinle dünya mazlumları, her adımın korkutsun kalplerinde merhamet olmayan zalimleri.

Ve uyandır artık etrafındaki insanları gafletten.

Anlasınlar kimin sömürdüğünü kendilerini, bakışlarını, nefeslerini, sağlıklarını, hayallerini, sevgilerini.

Kalk ayağa titretsin ayak seslerin şeytanın fesadını, korkutsun şeytanlaşmış insanları.

EVET; ARTIK SINIRLAR ÇİZ NEFSİNE.

Esir olma istek ve arzularına, en küçükten başla. Ne yaptığım zaman pişman oluyorum de, ve düşün en basitini seç şimdilik, artık birinci sınırını çizdin, başla bu sınırlar çerçevesinde hayatına.

İnsanlar nefislerine hâkim olmadıkça başarı elde etmek zorlaşır. Nefis ister ki hep tatmin olayım, ama bu dünyada tatmin olmak yoktur. Bu ufak çizgiyi kaçıran insanlar bunalım ve sıkıntı çekerler, bu durumda en büyük teselli sabırdır. Allah sabredenlerle beraberdir. Unutulmasın ki her ayette ders alınacaklar vardır. Hayatımıza Allah’ın emirleriyle devam etme mecburiyetindeyiz tek tatmin olma vesilemiz bizi bizden daha iyi bilen Allah (cc)‘ın ayetleridir. Korkmadan, çekinmeden, utanmadan kendimizi hakkın yoluna koymak ne büyük şereftir. Ve böyle bir hayat sürenin sonu pişmanlık değil zafer olur.

Zaferimiz Mübarek olsun.

#zarifoğlu #edebiyat #cahit #nefis #şeytan #hayal #kur